Stiphout - Praag

Dag 11
Lichtensfels - Flichtensee 92 km
Met zeer mooi weer aan de Main wakker geworden. Alle vogels deden hun uiterste best om iedereen wakker te maken rond de klok van 5:00 uur. Ik zit nu in de gezamenlijke ruimte van camping aan de Flichtensee. Ben op mijn plaats menigmaal gestoken door de muggen, een duitse man kwam naar me toe om me ervoor te behoeden, maar het was al te laat. Ik zat al vol met beten. Vanwege de muggen maar gevlucht naar deze ruimte, wel zelf alles meenemen, krijgen of kopen kan je er niks. De camping ligt op een hoogte van 760 m. Net voor de camping had ik het dak van mijn tocht 820 m. De klim begon op 250 m met een stijging van 4-5 % tot een hoogte van 600 m, daarna was het heftig, zeker stijgingen van wel 15% en dan afwisselend verhard en onverhard. De stijle delen op het onverharde heb ik moeten lopen, te weinig grip en wiel slipte door. Ik fietste door een skigebied met een springschans en bobsleebaan. Vanmorgen heb ik eerst afscheid genomen van Annegien uit Utrecht die ik volgens haar zeggen misschien deze avond op de camping zou zien. Tot nu toe nog geen Annegien te zien. Ik zie haar in ieder geval op de trein naar Utrecht, volgende week Donderdag. De dag begon na 5 km met een processie. Ze waren ook volop aan het zingen. Het hele dorp was uitgelopen fanfare, brandweer en nog meer verenigingen en plaatselijke burgers oud en jong. Ze hadden een priester die op Romario leek, ik denk dat deze landen nog nazaten heeft, zijn Duits was nog in ontwikkeling. Op gepaste tijden werd er door de plaatselijke schutters behoorlijk geknald. Na de processie vervolgde ik mijn eigen route. Het viel me ook op dat er niks open was, blijkt het vandaag een katholische urlaubstag te zijn. Ik kwam ook veel Duitsers op de fiets tegen. In de kroeg waar ik koffie dronk zat de lokale electro fietsclub aan bier met worst. Volop aan het zingen uberal auf der welt ...... Proost. Gelukkig had ik gisteren voldoende ingekocht eind van de dag was ook alles op. De route was weer als vanouds auto luw, verhard en onverhard. Nu Uruquai - England kijken met een handvol Duitsers. Morgen krijg ik de grens met Tsjechie het laatste land van mijn tocht.